Turning south from the 72nd km of the Antalya-Alanya highway, the road reaches Side, one of the most well-known tourism centers of today, after 6 km. Side is undoubtedly updated by the late Professor of Istanbul University in 1947. Dr. He owes it to the remains of the Roman empire, which came to light with the excavations and repairs carried out at intervals by Arif Müfit Mansel and his team.

On a small peninsula of Side extending to the Mediterranean BC. It is said to have been founded in the 7th century by the Kymeliler (today’s Aliağa) living in western Anatolia. However, the Kymelians, who were claimed to have founded the city, forget themselves over time and started using the Side language, which points to the migration to the south and the mixture of locals rather than founding. According to the local language used in the city, SIDE means “Pomegranate”. “Pomegranate” is one of the fertility symbols of Anatolia and was used on Side coins as the symbol of the city until the Roman Empire period.

The historical fate of the city is no different from that of the region. İ.Ö. Lydia in the 6th century, Persia in the 5th century, Alexander in the 4th century, and then the sovereignty of Hellenistic kingdoms. The brightest period of the city is BC. It starts with the establishment of relations with Rome in the 1st century. This brilliant period İ.S. It lasts until the 3rd century. During this period, Side became the most important port city and busiest prisoner market of the Mediterranean, as well as a cultural and educational center, and the magnificent structures that survive even today were built during this period. The importance of the city in the 5th century. Although it lost in the end, it continued its life as a small Christian city until it was completely abandoned in the 1st century. After the 10th century, it is said that the city burned down due to both earthquakes and wars and its people migrated to Antalya. He says that he was referred to as “Burnt Antalya” because he moved to Turkey.

The last intense settlement in Side was realized in 1895 by the Turks who immigrated from the island of Crete. The fishing village named Selimiye on the ruins formed its present day core. The main street, which is covered with asphalt and where you can watch the galleries with columns on both sides, reaches the port after passing the agora and the theater, and then crossing the peninsula. Side, one of the busiest ports in the Mediterranean, was frequently crowded and polluted due to its busy functioning, and its cleaning was considered one of the hard work carried out by the citizens. Over time, this difficulty has become the motto “Your job has turned to the port of Side”, which is used for all hard work in the region. The repaired bath complex opposite the Agora is used as the Side Museum today, and all the finds uncovered in the excavations are exhibited in different locations.

Side Theater shows typical Roman period features. It has a capacity of approximately 15,000 people and repair work continues. In front of the monumental entrance is the small size temple of Diansos, the god of the theater. The two temples to the west of the harbor at the end of the main street, which has become a shopping center today, are the most monumental Roman buildings in the city. One of the temples, surrounded by 6 columns on the short sides and 11 columns on the long sides, belongs to Athena and the other belongs to Apollo, and the 6 columns of the Apollo temple are Prof. Dr. With the incredible efforts of Jale Inan and her team, she was raised again. The arched and spolia remains behind the temple area belong to the Byzantine basilica.

Manavgat

Manavgat’ın kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte, yerleşim merkezi oluşunun M.Ö. 150-200 yılları arasında olduğu sanılmaktadır. 400-500 yılları arasında konaklama ve göçme şeklinde geçici yerleşmelere sahip olduğu söylenmektedir. M.Ö.’sinden yakın zamana kadar, şimdiki ilçe yakınlarında kayıklar ve gemilerin çay üzerinde bulunan iki yaka arasında yük ve insan taşımacılığı yapıldığı, belgelerden anlaşılmaktadır. Evliya Çelebi, şimdiki Gündoğdu Köyü yakınlarında Sarısu civarında kaplan avlandığını ve bu çevrede yörük denilen halkın oturduğunu anlatır. Manavgat o zamanlar bir yerleşim merkezi değildi. Kuzeyde Toroslar, güneyde Akdeniz, doğuda Manavgat Çayı ile çevrelenen geniş alana verilen ad idi. Malazgirt savaşından sonra bu yöreye Horasan’dan gelen yörükler ve Yörük Beyleri yerleşmiştir. Manavgat çayının batı yakası Turgay beylerinin, doğu yakası Senir beylerinin tımar, zeamet ve başları olarak Cumhuriyet dönemine kadar devam etmiştir. Daha sonra bu iki yaka birleştirilerek 1913 yılında Manavgat adı ile ilçe olmuştur.

Manavgat İlçesi, vilayet merkezi Antalya’ya 76 km. uzaklıkta olup, Manavgat Irmağı’nın her iki yanındaki aynı isimli ve verimli ova üzerine kurulmuştur. İlçe Merkezi Akdeniz kıyısından 4 km. içerde bulunmaktadır. Kuzeyi sık ormanlarla kaplı doğa güzelliklerine sahip Toros Dağları ile sınırlanmaktadır. İlçeyi ortadan bölen Manavgat Irmağı ovaya verimlilik ve zenginlik verir. Manavgat Şelalesi ve deltası ilçenin en önemli doğal zenginliğidir. İlçenin güneyinde yer alan sık çam ağaçları ile kaplı Sorgun Ormanı ve Manavgat Irmağı deltasının alüvyonlarla dolması nedeniyle oluşan Titreyengöl, yöredeki diğer doğa güzellikleridir. Ayrıca ilçenin kuzeyinde Manavgat Irmağı’nın Torolar’daki derin vadisi üzerine yapılmış olan kaya dolgu Oymapınar Barajı gölü ve çevresi eşsiz güzelliktedir. Yöre jeep safari turlarının yapıldığı yerlerden biridir. Manvgat Ovası 2500 km2 alanı ile Antalya ilinin en büyük verimli ovası olup, başta pamuk olmak üzere buğday, arpa, çavdar ile 45 çeşit meyve ve sebze üretilir. Yörede seracılık önemli bir uğraştır. Sebze ve meyve yetiştiriciliğinin yanısıra son yıllarda sera çiçekçiliği de oldukça gelişmiştir. Ovanın en doğusunda ise muz bahçelerine rastlanmaktadır. Nehir vadisinde alabalık ve karides üretim çiftlikleri vardır. Son yıllarda turizmin gelişmesine paralel olarak gelişen ve büyüyen ilçenin güneyinde yer alan Sorgun ve Titreyengöl alanlarında dünya standartlarının da konaklama tesisleri ve tatil köyleri inşa edilmiştir. Manavgat tarihinin çok eskilere gittiği, adının Luwi dilinde Manauwa (anasal tanrıça tapınağı) olduğu bilinmektedir. Çeşitli dönemlerde Seleukeia ve Side antik kentlerinin ortak kutsal alanı olarak kullandığı sanılmaktadır.

Manavgat Şelalesi

Manavgat ilçesinin 3 km. batısında bulunan şelale, ilçe ile aynı adı taşır. Şaşırtıcı bir yükseklikten dökülmesine karşın, geniş bir alan üzerinden gürül gürül akışı görülmeye değer bir manzara oluşturur. Şelalenin hemen yanıbaşında doğa ile iç içe piknik yapılabilir ve çevresindeki lokantalarda taptaze balık yenebilir. Kent gürültüsünden uzak bir köşede doğayla bütünleşmek için ideal bir yerdir. Manavgat’tan kalkan dolmuşlarla ulaşım sağlanabilir.